In gesprek met Els Harting, Systeemtherapeut en lid van de werkgroep systeem gericht werken.
Verbindend gezag Geweldloos verzet en systemisch werken past dat bij of in elkaar Els?
Els: VGGV is systemisch werken, het is onlosmakelijk met elkaar verbonden. Vanuit geweldloos verzet, probeer je te verbreden, je probeert ook te kijken naar wie er om dit systeem heen staan. Een ding is zeker: iedereen heeft een netwerk, dus er is niet één client die géén netwerk heeft. Als systeemtherapeut proberen we verbindingen te leggen en te verbreden, dat doe je bij geweldloos verzet ook.
Waarom is het volgens jou belangrijk om als organisatie te werken met VGGV?
Els: Verbind gezag betekent; je doet dingen met elkaar, je hebt dus niet 1 expert. Je moet goed stil staan bij wat doe ík hierin, in plaats van steeds naar de ander te kijken. Het dwingt je achter het gedrag van het kind te kijken, maar vooral ook naar hoe je daar zelf op reageert. Wat maakt dat het ene kind je triggert en het andere kind niet? Als het je triggert, ga je hulp en ondersteuning zoeken. Wie en wat zit er op mijn rode knop? Wie helpt mee zodat mijn rode knop weer uitgaat?
Jij werkt ook nog bij de GGZ en hebt daar met je hele team: groepsleiding, GW, de kinderpsychiater, de systeemtherapeut, de behandel coördinator de training VGGV gevolgd. Kan je een succeservaring delen?
Els: Een meisje, 14 jaar met fors autisme wilde zelf opgenomen worden. Haar ouders, hoogopgeleid, zaten erg in een ‘wij bepalen, wij zijn de baas’ denken. Eerst hebben we met de groepswerkers gekeken, waar triggert dit meisje ons, waar gaat zij op onze rode knop staan? Dat hebben vervolgens verbreed naar de ouders. Vanuit de groep geven we steeds het voorbeeld naar ouders. We betrekken ze bij alles wat we doen. Als we aan de slag gaan met de mandjes bespreken we dit met de ouders. We zien, dat als we ouders goed betrekken, zij hun eigen taboes gaan doorbreken. Ze zien dat ze hulp mogen vragen. Laatst zeiden ze; het voelt als een opluchting, dat we ons realiseerde, dat we het niet allemaal zelf mogen doen en hulp mogen vragen.
Jullie hebben met jullie gehele team de training gevolgd. Wat brengt dat?
Els: We spreken dezelfde taal, we kunnen elkaar veel beter ondersteunen, het is veel makkelijker om een plan te maken met elkaar. Bij elke teambespreking bespreken we de kinderen vanuit het geweldloos verzet. Wat is er weg gezakt. Zijn we echt nabij? Of zitten we toch te veel op kantoor? We proberen elkaar scherp te houden. Je moet het heel veel blijven herhalen. We proberen met elkaar aandacht te geven aan de groepsleiding, zij moeten het harde werk doen. Dus als we willen dat zij blijven werken vanuit verbindend gezag, moeten we in ons gedrag en onze houding laten zien dat we hetzelfde doen. Daarom loop ik bijvoorbeeld regelmatig binnen en zorg dat ik nabij en aanwezig ben.
Wat zou je onze collega’s bij Sterk Huis gunnen in Verbindend gezag geweldloos verzet?
Els: Ik hoop dat iedereen gaat voelen wat de toegevoegde waarde is om te werken met verbindend gezag. Het is niet altijd makkelijk om het vast te blijven houden, hier moet aandacht voor zijn. Het is prachtig als je een kartrekker hebt, zoals bijvoorbeeld op Lima, hier zorgt Neddah ervoor dat nieuwe collega’s psycho educatie krijgen. Ook bevraagt ze haar collega’s waarom ze de ladder opgaan of niet voldoende nabij zijn. Zij is een mooi voorbeeld van een kartrekker!
