Sterk Huis benadrukt het belang van het optimaal benutten van de krachten en middelen in de directe omgeving van het kind, voordat er ingrijpende externe hulp wordt ingezet. Door eerst te kijken naar wat er al aan ondersteuning beschikbaar is binnen het gezin, de familie en de buurt, kan vaak een efficiëntere en minder belastende vorm van hulp geboden worden. Collega Leonie van Oostrum blogt voor JIM Werkt! En plaatst ook op haar LinkedInpagina regelmatig verhalen over haar werk al JIM IVT ondersteuner.
Lees hier een verhaal uit de praktijk
Er was eens een meisje van 12…
Er was eens een meisje van 12. En die had (nog steeds hoor) een moeder en een oma, en een broertje dat soms best irritant is. En ze had ook een vader, die eigenlijk niet haar vader was, maar die van haar broertje. Maar toch was het haar vader, want haar eigen vader was overleden en deze andere vader kende ze al van af haar derde. Alleen, haar moeder ging scheiden en er was veel ruzie. Moest dat meisje ook nog eens verhuizen, wel drie keer. En dus ook naar andere scholen.
Dus dat meisje werd boos, of verdrietig of… ze wist het eigenlijk niet en zei dan maar dat het haar niks kon schelen allemaal of dat er niets aan de hand was. Maar meestal zei ze gewoon maar niks en liep ze weg. Ging spullen kapot maken, ruzie maken met haar moeder en op school. Tot ze niet meer naar school ging. Ging haar eigen gang, want dat maakte toch niet uit. Bleef tot laat in de avond weg, luisterde niet meer naar haar moeder. Wilde dood, weg, er niet meer zijn.
Veilig Thuis
En dat ging allemaal zover dat er Veilig Thuis meldingen kwamen, wel vier in korte tijd. En van Veilig Thuis ging het naar hulpverlening. Maar ja, het meisje werd een pro in het vermijden hè. Die wilde daar helemaal niks van weten. Geen maatschappelijk werk van school, geen leerplichtambtenaar, geen hulpverleners, niks niemand die ook maar enig contact kreeg, hoe ze ook hun best deden. Hoe meer het meisje zich terugtrok, hoe groter de zorgen werden.
Nou, zei de hulpverlening, die zorgen zijn echt heel groot. Het meisje moest strenger aangepakt worden, aldus de hulpverlening. Er moest meer en zwaardere hulpverlening worden ingezet. Ze is pas 12, dit gaat zo niet langer. Er moet nu actie komen! Ze schreven er een heel rapport over. Moeder maakte zich dus ook grote zorgen. Want ja, als de professionals zich zo’n zorgen maken…
JIM
Goed. Het werd de JIM-aanpak en wel door ondergetekende. Nou, zei moeder (en de hulpverlening) is dat nou wel handig? Is dat niet te vrijblijvend? Ze wil helemaal niks weten van hulpverlening. Zo geef je haar alle kans om verder te vermijden. Maar na een open gesprek wilde moeder het toch aangaan. Hulpverlening bleef sceptisch. Nee, het meisje was niet bij dat gesprek, duh.
Dus ben ik begonnen met contact zoeken. Via de app, om mee te beginnen. En ondanks alle verhalen over vermijden van contact, kreeg ik zowaar een reactie. Dat ze van niks wist en niks wilde. Ik werd zowaar niet geblokt! Maar een afspraak bleef uit. Trouwens ook een verdere reactie.
Terug naar moeder. Misschien is skaten wel iets? Of naar de Mac? Wacht eens. Hoe zit het met oma? Want oma kan nog weleens iets bereiken met het meisje. Nou, maar dan wel heel voorzichtig hoor, vond moeder. Ze ging het eens bespreken met oma.
Zorgboerderij
Radiostilte. Tot een bericht van moeder. Oma had een zorgboerderij gezien en het meisje hield van dieren. Oma en moeder hadden samen gekeken naar wat de zorgboerderij kon bieden en hebben het meisje aangemeld. En in een overleg met school, verwijzer, leerplicht, moeder en oma werd er verteld dat er al een proefritje was geregeld. Oma deed het voorstel om het meisje eerst daar naar toe te laten gaan om weer positieve ervaringen op te doen en zo langzaamaan weer terug naar school te gaan. En iedereen ging akkoord.
Missie geslaagd! Is er een JIM? Ja… Nee, niet officieel en ook zonder installatiegesprek. Nou en? Terwijl ik mijn vingers blauw appte bleven moeder en oma niet stilzitten en hebben ze een samenwerking met leerplicht en school. Nee, de problemen zijn niet opgelost. Er is wel een beginnetje gemaakt. En drie maanden, vier of vijf gesprekken en talloze appjes verder sluit ik af. Ik heb het meisje nooit persoonlijk ontmoet.
Leonie van Oosterum
JIM IVT ondersteuner Sterk Huis
